-
1 leave
[liːv] 1. pt, pp left, vtplace ( on foot) wychodzić (wyjść perf) z +gen; ( in vehicle) wyjeżdżać (wyjechać perf) z +gen; place, institution ( permanently) opuszczać (opuścić perf), odchodzić (odejść perf) z +gen; person, thing, space, time zostawiać (zostawić perf); mark, stain zostawiać (zostawić perf), pozostawiać (pozostawić perf); husband, wife opuszczać (opuścić perf), odchodzić (odejść perf) od +gen, zostawiać (zostawić perf) (inf)2. viperson ( on foot) odchodzić (odejść perf); ( in vehicle) wyjeżdżać (wyjechać perf); ( permanently) odchodzić (odejść perf); bus, train odjeżdżać (odjechać perf), odchodzić (odejść perf); plane odlatywać (odlecieć perf)to leave sth to sb — zostawiać (zostawić perf) coś komuś
you have/there was ten minutes left — zostało ci/zostało (jeszcze) dziesięć minut
to be left over — food, drink zostawać (zostać perf)
Phrasal Verbs:- leave on3. nurlop m* * *I [li:v] past tense, past participle - left; verb1) (to go away or depart from, often without intending to return: He left the room for a moment; They left at about six o'clock; I have left that job.) opuścić, wyjść2) (to go without taking: She left her gloves in the car; He left his children behind when he went to France.) (po)zostawić3) (to allow to remain in a particular state or condition: She left the job half-finished.) (po)zostawić4) (to let (a person or a thing) do something without being helped or attended to: I'll leave the meat to cook for a while.) zostawić5) (to allow to remain for someone to do, make etc: Leave that job to the experts!) zostawić6) (to make a gift of in one's will: She left all her property to her son.) (po)zostawić•- leave out
- left over II [li:v] noun1) (permission to do something, eg to be absent: Have I your leave to go?) zezwolenie2) ((especially of soldiers, sailors etc) a holiday: He is home on leave at the moment.) urlop•- take one's leave of- take one's leave
См. также в других словарях:
pozostawić — dk VIa, pozostawićwię, pozostawićwisz, pozostawićstaw, pozostawićwił, pozostawićwiony pozostawiać ndk I, pozostawićam, pozostawićasz, pozostawićają, pozostawićaj, pozostawićał, pozostawićany 1. «nie zabrać czegoś lub kogoś ze sobą, nie ruszyć z… … Słownik języka polskiego
pozostawiać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, pozostawiaćam, pozostawiaća, pozostawiaćają, pozostawiaćany {{/stl 8}}– pozostawić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, pozostawiaćwię, pozostawiaćwi, pozostawiaćwiony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zaofiarować — dk IV, zaofiarowaćruję, zaofiarowaćrujesz, zaofiarowaćruj, zaofiarowaćował, zaofiarowaćowany zaofiarowywać ndk VIIIa, zaofiarowaćowuję, zaofiarowaćowujesz, zaofiarowaćowuj, zaofiarowaćywał, zaofiarowaćywany 1. «wystąpić z gotowością zrobienia… … Słownik języka polskiego
zostawić — dk VIa, zostawićwię, zostawićwisz, zostawićstaw, zostawićwił, zostawićwiony zostawiać ndk I, zostawićam, zostawićasz, zostawićają, zostawićaj, zostawićał, zostawićany 1. «przynieść coś i położyć, nie wziąć, nie zabrać czegoś ze sobą, nie ruszyć… … Słownik języka polskiego
kamień — 1. Bodaj się tacy na kamieniu rodzili «oby takich (ludzi) było więcej» 2. Być komuś, stać się dla kogoś kamieniem (młyńskim) u szyi «być komuś ciężarem, przeszkodą, stwarzać kłopot swoją obecnością»: (...) stałem się dla Alicji kamieniem u szyi.… … Słownik frazeologiczny
podrzucić — dk VIa, podrzucićcę, podrzucićcisz, podrzucićrzuć, podrzucićcił, podrzucićcony podrzucać ndk I, podrzucićam, podrzucićasz, podrzucićają, podrzucićaj, podrzucićał, podrzucićany 1. «rzucić w górę; podnieść w górę nagłym, szybkim ruchem» Podrzucić… … Słownik języka polskiego
podłożyć — dk VIb, podłożyćżę, podłożyćżysz, podłożyćłóż, podłożyćżył, podłożyćżony podkładać ndk I, podłożyćam, podłożyćasz, podłożyćają, podłożyćaj, podłożyćał, podłożyćany 1. «włożyć coś pod coś, umieścić coś pod czymś; podsunąć, podstawić, podsadzić»… … Słownik języka polskiego
żywioł — m IV, D. u, Ms. żywiołole; lm M. y 1. «siła przyrody i jej przejaw; wszelka siła, substancja, której nie ożywia, którą nie kieruje świadomość; w filozofii starożytnej: każdy z elementów tworzącej świat materii: ogień, woda, powietrze, ziemia»… … Słownik języka polskiego
dać — dk I dam, dasz, dadzą, daj, dał, dany dawać ndk IX, daję, dajesz, dają, dawaj, dawał, dawany 1. «przekazać komuś rzecz, którą się posiada lub rozporządza; obdarzyć czym; podarować, ofiarować, oddać; poświęcić co» Dawać pieniądze na utrzymanie.… … Słownik języka polskiego
pamięć — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVa, DCMc. pamięćęci, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zdolność gromadzenia, utrwalania w mózgu i odtwarzania w określonych okolicznościach poznawanych aktów, informacji lub… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
spokój — m I, D. spokójkoju, blm 1. «stan równowagi psychicznej lub fizycznej; brak oznak zdenerwowania, niepokoju» Duchowy, filozoficzny, kamienny, olimpijski, pozorny, udany spokój. Spokój ducha, duszy, sumienia. Nakazać sobie spokój. Silić się na… … Słownik języka polskiego